koning van Katoren

Kinderen van moeder aarde van Thea Beckman

Leesverslag

Laura van Zanten 1A

Inhoudsopgave:

·         Inhoudsopgave

·         Inleiding

·         Hoofdstuk 1: zakelijke gegevens

·         Hoofdstuk 2: samenvatting

·         Hoofdstuk 3: mening

·         Hoofdstuk 4: verwerkingsopdrachten

·         Bronvermelding

Inleiding

Ik heb voor dit boek gekozen omdat het heel knap en dapper is om een boek over de toekomst te schrijven. Ik vind het dapper en gewaagd om de toekomst zo te voorspellen. Je kunt er heel veel kritiek op krijgen. En het moet ook een beetje realistisch blijven en dat is heel knap gelukt. Het is ook een heel mooi boek omdat sommige mensen wel en anderen totaal niet goed zorgen voor de natuur. In dit leesverslag vertel ik waar de trilogie over gaat en in het speciaal het eerste deel. Ik vertel wat ik mooi vind aan dit boek. Ik vertel over liedjes die ik bij dit boek vind passen.  En ik ‘interview’ moeder aarde. Geniet!

Hoofdstuk 1: zakelijke gegevens 

Titel: Kinderen van moeder aarde (deel 1 trilogie Thule)

Schrijver: Thea Beckman

Aantal bladzijden: 347

Uitgever: Lemniscaat Rotterdam

Jaar van eerste uitgave: 1985

Hoofstuk 2: samenvatting

In de derde wereldoorlog vechten Amerika en Rusland tegen elkaar. Na 3 weken beginnen ze elkaar te bestoken met kernwapens. De wereld ligt in puin. Maar dan gebeurt het, een super bom ontploft in de krater van een van de grootste, nog werkende vulkanen van de wereld. Er volgen heel veel aardbevingen, tornado’s, tsunami’s en andere natuurrampen. De aarde verliest haar evenwicht. De polen komen te liggen in Japan en Zuid-Amerika. In Groenland wordt het heerlijk weer en de ijskappen smelten. Hoewel bijna heel de wereld is uitgeroeid, begint in Groenland een groepje mensen een nieuw bestaan. Net zoals op enkele andere plekken in de wereld. Groenland heet vanaf nu Thule en er wonen Thulenen. Zij eren moeder aarde en zorgen heel goed voor de natuur. Een vrouw regeert het land, de mannen hebben immers de grote ramp veroorzaakt, zij een Konega. Nu regeert Armina-Dottir. Zij heeft een zoon, Christiaan. Hier speelt het verhaal zich af.

Omdat de Konega geen dochters heeft is er ook geen troonopvolgster. Die was er vroeger wel maar toen ze 3 jaar was, is ze verdronken. Ook is de vader van Christiaan verdwenen. Een troonopvolgster  komt er alleen als Christiaan trouwt met een Dottir-meisje, een lid van de koninklijke familie, en met haar een dochtertje krijgt. Maar Christiaan wil niet trouwen met een Dottir meisje, hij is verliefd op Thura, een heel gewoon meisje. 

Ondertussen ontwikkelt zich in het oude Europa een ander volk, de Badeners. Zij hebben door het vinden van een oude bibliotheek heel veel kennis en zijn nu met hun ontwikkeling ergens in de 18^e eeuw. Ze ontdekken ook dat er in het oude Groenland nu een heerlijk klimaat zou moeten zijn. Ze sturen er een expeditie heen. De eerste expeditie vindt plaats als Christiaan 4 jaar oud is. Maar die mislukt omdat deze eindigt in Merika, voormalig Amerika. Maar de leider van de expeditie professor Kunz kan niet mee omdat hij vlak voor vertrek een arm breekt. 10 Jaar later vertrekt er, nu wel met de professor, een nieuwe expeditie naar Thule, en nu in de goede richting.

Aan het einde van de lente komen de Badeners aan in Julianhab. Omdat de Thulenen handelen met de Kanadezen, die een soort Engels spreken en de Badeners o.a. Brits spreken konden ze elkaar redelijk verstaan. De Badeners willen het staatshoofd spreken en ze zijn heel verontwaardigd als blijkt dat het een vrouw is. Het wordt de Konega snel duidelijk dat de Badeners niet met goede bedoelingen komen. Ze vormen een bedreiging voor Thule.

Toch lukt het de Thulenen, na een lange strijd waarin Thura zich dapper gedraagt, om er voor te zorgen dat de Badeners zich bij hen voegen. En het eind van het boek geeft de Konega toestemming aan Christiaan om met Thura te trouwen. Alles lijkt weer goed. Maar de Konega voelt dat het gevaar nog niet geweken is…

 

Hoofstuk 3: mening

Ik vind het een spannend en goedgeschreven boek omdat nog niet meteen op de eerste bladzij het einde wordt verraden. Voorbeeld: ‘Hannah-Dottir aarzelde zichtbaar en kreeg een kleur. Ze boog het hoofd en fluisterde: ’Op de terugweg zijn we Rajo kwijtgeraakt.’ ‘hoe kwijtgeraakt?’ vroeg Armina-Dottir. Haar stem trilde. Hannah-Dottir ontweek de onderzoekende ogen.’  En een stuk later: ‘Christiaan voelde zijn hart bonken. Het kon niet! Toch vertelden zijn ogen hem dat het waar moest zijn. Die rug, die lange benen in hertenleren laarzen, de manier waarop de man zijn schouders naar achteren trok alsof hij zijn borst de ruimte, moest geven om te ademen, dat alles herinnerde hem zo sterk aan zijn vader dat het pijn deed. Was het Rajo?’

Ik vind het ook een confronterend boek omdat het je er op wijst dat wij eigenlijk veel beter voor onze planeet zouden moeten zorgen. Voorbeeld: ‘wellicht kwamen nog meer kernbommen terecht in werkzame vulkanen of in breukgebieden waar de aardkorst dun was. Hoe het ook zij, de natuurkrachten die door deze schokken ontketend werden hadden onvoorstelbare gevolgen. Niemand van de nog levenden begreep waar die enorme vloedgolven, aardbevingen vulkaanuitbarstingen, en alles verwoestende tornado’s vandaan kwamen. Weinig mensen kregen de tijd erover na te denken. Moeder aarde had Haar evenwicht verloren. Ze kantelde.’

Ik vind het heel terecht dat vrouwen het voor het zeggen hebben omdat vrouwen nu eenmaal beter zijn in het besturen dan mannen. Voorbeeld: ‘ de Thulenen hadden begrepen dat de belangrijkste wezens op aarde de vrouwen waren. Vrouwen brachten nieuw leven voort, vrouwen kenden mededogen, ze waren gevoelig, eerlijk, intelligent.  Ze waren bereid rekening te houden met de wensen en noden van anderen. Ze waren ook beter bestand tegen de strijd om het bestaan, omdat ze veelzijdiger, taaier en vriendelijker zijn dan mannen.’

Hoofstuk 4: verwerkingsopdrachten

Korte verwerkingsopdracht 1

Kinderen Voor Kinderen - 100 Jaar

Meer dan 100 jaar geleden,
was je helemaal niet wijs,
als je zei dat onze aarde wel eens rond zou kunnen zijn.
Toen werd je na gekeken en voor grapjas uitgemaakt,
als je zei dat wij ooit vliegen zouden gaan.

Maar kijk eens even rustig naar de wereld om je heen,
het beeld van nu, dat komt met dat van toen niet overeen.
We schieten satellieten naar Mercurius en Mars,
in een fabriek komt er geen mens meer aan te pas. 

We winkelen op internet, we slapen op een waterbed,
we praten zonder woorden, want we pingen.

En over honderd jaar als ik niet meer besta,
dan boeken we vakantiereisjes rustig naar de maan,
dan flits je in een half uur van Londen naar Japan,
dan is er niets meer dat er niet meer kan.


100 jaar de toekomst in of 100 jaar terug,
als ik die keuze krijgen zou, wist ik het niet zo vlug.
Toch zou ik er voor kiezen om te zien hoe het toen was,
dan komt alles wat ik nu weet nog van pas.

Dan ben ik de slimste van de school van alle kind’ren het idool,
om van de grote mensen maar te zwijgen.

Over 100 jaar als ik niet meer besta,
dan pak je voor een goed humeur een drankje uit de la,
dan neem je voor een maaltijd een tabletje uit de kast,
dan is er niets meer wat ons nog verrast.

Over 100 jaar als ik niet meer besta,
dan hoop ik dat er niemand meer met honger slapen gaat,
dat kind-soldaat een woord is uit een ver verleden tijd,
geen onderscheid meer tussen arm en rijk.

Kleurenblind, iedereen gelijk

Ik heb voor dit liedje gekozen omdat het ook gaat over de toekomst. Net als het boek. In het boek staat bijvoorbeeld: ‘Het moest er een keer van komen: de Derde Wereldoorlog. Langer dan een halve eeuw waren machthebber en militairen bezig geweest de bevolking voor te liegen over de gevolgen van een kernoorlog. Het zou allemaal wel meevallen.’

het o

waarom is er oorlog?

waarom is er oorlog?
en niet gewoon vrede?

oorlog is koud en kil.
dat is toch wat niemand wil.

zoveel mensen die sneuvelen.
waarom kunnen we elkaar niet knuffelen.

gezinnen worden uit elkaar gehaald.
ook die mensen hebben ooit gestraald.

van liefde en gast vrijheid.
maar dat zijn ze nu kwijt.

want wij hebben ze van elkaar gescheiden.
denk je nu echt dat die mensen niet lijden?

Ik heb voor dit gedicht gekozen omdat het ook gaat over wat mensen elkaar aandoen en oorlog. In het boek staat bijvoorbeeld: ‘Nee, de mannen (het waren uiteraard de mannen) met de bij de rode  knoppen en purperen telefoons waren niet bang. Op het moment waarop het conflict zou uitbreken  zouden zij veilig onder de grond zitten. Wie boven de grond moest blijven zou het misschien een paar weken moeilijk krijgen en wellicht dood gaan, maar een wereldbevolking van vele miljarden mensen roei werd niet zomaar uitgeroeid.’

 

 

Dit liedje heb ik gekozen omdat het ook gaat over hoe wij langzaam de aarde kapot maken. Voorbeeld uit het boek: ‘Hoe het ook zij, de natuurkrachten die door deze schokken ontketend werden hadden onvoorstelbare gevolgen. Niemand van de nog levenden begreep waar die enorme vloedgolven , aardbevingen, vulkaanuitbarstingen en alles verwoestende tornado’s vandaan kwamen. Weinig mensen kregen ook de tijd om erover na te denken. Moeder aarde had haar evenwicht verloren. Ze kantelde.’

voordat een andermans leven vergaat

Lange verwerkingsopdracht 14

Ik schrijf een verhaal met hetzelfde thema als het boek. Thema: wat wij in de toekomst de aarde aandoen.

Het is het jaar 2137, de aarde is compleet vervuild en de planten willen niet meer groeien. De bevolking is bijna helemaal uitgeroeid en er leven nog maar 800 000 000 mensen op de aarde. Omdat er bijna geen leven meer mogelijk is op de aarde willen de mensen vluchten naar de maan. Expeditie ProLife wordt op gang gezet. Een team van 45 astronauten vertrekt met een vloot van ruimteschepen naar de maan. Ze gaan daar een reusachtige stad neer zetten waar 500 miljoen mensen kunnen wonen. Verwacht wordt dat in de 10 jaar die het opbouwen duurt nog 300 miljoen mensen zullen sterven. De mensen die nog op aarde leven gaan in Zuid-Amerika wonen, in het voormalige Paraguay en Bolivia, het meest vruchtbare stuk van de aarde. Daar kunnen ze het nog maximaal 12 jaar volhouden. In die tijd bouwen ze reusachtige raketten die bij elkaar 500 miljoen mensen tegelijk in 70 uur naar de maan kunnen brengen. Er gaan ook dieren mee. Er bestaan nog maar enkele diersoorten. De vissen zijn inmiddels uitgestorven, net als de amfibieën. Er bestaan nog hagedissen, schapen, kippen, duiven en fruitvliegen (die inmiddels leven van stengels). Van deze dieren gaan er zoveel mogelijk mee. Er is ook een manier bedacht om op de maan voedsel te verbouwen. Er worden ook raketten voorbereid met materialen die de mensen door de eerste 2 jaar kunnen slepen. Iedereen werkt mee aan ProLife. Maar kinderen niet. Voor school zijn geen mensen meer over. Dus kinderen zitten de hele dag thuis te wachten totdat ze samen met hun familie in een capsule kunnen stappen en naar de maan kunnen gaan.  Er zijn 100 miljoen capsules verdeeld over 100 000 megaraketten. In 1 capsule kunnen 5 mensen. Als de capsules op de maan aankomen krijgen de mensen allemaal een huis toegewezen. De ouders krijgen werk en de kinderen gaan voor het eerst in hun leven naar school. Maar ze zullen niet hun hele leven op de maan blijven. Na 50 jaar is het onmogelijk om nog langer op de maan te blijven wonen. Voor die tijd moet er een andere planeet gevonden worden zoals de aarde anders sterft de mensheid uit. In de 50 jaar op de maan is het de bedoeling dat er geen mensen bijkomen omdat er maar plaats is voor 500 miljoen mensen in de raketten.  Er zijn ook raketten die de eerste 4 jaar terug gaan naar de aarde om water op te halen en dan op de maan te zuiveren.  Alles verloopt volgens plan. De mensen gaan naar hun werk en de kinderen gaan naar school. Op school vervallen heel veel vakken die nu overbodig zijn, biologie, aardrijkskunde, talen en maatschappijleer. Alleen 4 jaar later gaat het goed mis. Een satelliet die is afweken van de baan rond de aarde stort neer op de maan. Recht op een enorm industriegebied waar 200 miljoen mensen werken. Van de 200 miljoen overlijden er 125 miljoen en raken er 50 miljoen gewond. Maar er is een probleem waar laat je de doden. Omdat er geen mensen begraven of gecremeerd kunnen worden, worden de doden de ruimte in gelanceerd. De helft van de gewonden overlijdt ook omdat er op de maan nauwelijks goede zorg is. Er worden ook geen kinderen geboren omdat het wegens de zwaartekracht onmogelijk is om te bevallen. Langzaam sterven de mensen op de maan ook uit. Na 50 jaar leven er nog maar 40 miljoen mensen. Dat zijn de mensen die kind waren toen ProLife van start ging. De bedenkers van het project en alle medewerkers zijn allang overleden en geen van de kinderen is zo goed opgeleid dat ze deze taak over zouden kunnen nemen. Zo kunnen de meeste mensen niet eens de oppervlakte van een cirkel berekenen. De perfecte planeet is wel ontdekt maar kan nooit bereikt worden zonder dat er wordt berekend hoe ver de planeet weg ligt. Er kan niks meer gedaan worden. De mensen kunnen alleen wachten tot ze uitsterven. Expeditie ProLife is mislukt.

Bronvermelding

https://nl.wikipedia.org/wiki/Kinderen_van_Moeder_Aarde

Kinderen van moeder aarde van Thea Beckman